ลูกพลับแห้งโทยามะ
ลูกพลับแห้งโทยามะ
หมายเลขจดทะเบียน | 98 |
---|---|
ชื่อของ GI | ลูกพลับแห้งโทยามะ |
การแบ่งประเภท | อาหารแปรรูป |
วันที่ลงทะเบียน | 2020/08/19 |
พื้นที่ทำการผลิต |
จังหวัดโทยามะ
อ.ฟุคุมิตสึ เขตปกครองนิชิโทนามิ และ อ.โจฮานะ เขตปกครองฮิกาชิโทนามิ (ส่วนหนึ่งของเมืองนันโต จังหวัดโทยามะในปัจจุบัน) จังหวัดโทยามะ ในฐานะชื่อเขตการปกครองเมื่อ 31 ต.ค. 2004 (ปีเฮย์เซย์ที่ 16) |
ติดต่อที่อยู่ | Federation of Toyama Hoshigaki Shipping Cooperatives (Agricultural Producers’ Cooperative Corporation) 1248 Takamiya, Nanto City, Toyama Prefecture |
พื้นที่ผลิต
"ลูกพลับแห้งโทยามะ" คือลูกพลับแห้งทำจากลูกพลับพันธุ์ประจำท้องถิ่นที่เพาะปลูกมามากกว่า 300 ปีใน อ.ฟุคุมิตสึเก่าและ อ.โจฮานะเก่า นอกจากมีลักษณะเด่นตรงรูปลักษณ์ภายนอกสีเหลืองอำพัน
กับรูปทรงกระสุนปืนใหญ่ขนาดใหญ่มีน้ำหนักแล้ว ยังเด่นที่ความหวานจัดและรสชาติกับสัมผัสการเคี้ยวที่ทานสนุกด้วย
ในพื้นที่นี้คุ้นเคยกับลูกพลับแห้งในฐานะสินค้าพิเศษของท้องถิ่นมามากกว่า 300 ปี และยังได้รับการประเมินค่าสูงในฐานะของขวัญเช่นกัน
"ลูกพลับแห้งโทยามะ" ใช้เมล็ดลูกพลับพันธุ์ "ซังจะ" การเก็บเกี่ยวลูกพลับจะใช้ชาร์ตสีเพื่อเก็บเกี่ยวในเวลาเหมาะสม
วิธีการแปรรูปเป็นลูกพลับแห้งจะเริ่มจากการเตรียมเบื้องต้นโดยปอกเปลือกและรมกำมะถันก่อน จากนั้นจะนำไปอบแห้งขั้นแรกโดยใช้เครื่องจักรหรือตากแห้งด้วยแสงแดด และจะอบแห้งสลับกับพักการอบอีกหลายครั้ง จนกระทั่งน้ำลูกพลับระเหยออกไปหมดและสัดส่วนความชื้นหลังปอกเปลือกเหลืออยู่ 45% หรือน้อยกว่า หลังอบแห้งแล้วจะใช้มือนวด, อบแห้งด้วยถ่านหินป่นอัดก้อน (สามารถใช้วิธีอื่นที่ได้ผลเหมือนกันแทนการอบแห้งด้วยถ่านหินป่นอัดก้อนได้), ใช้มือนวด วนเวียนไปเรื่อยๆ เพื่อปรับความแข็งโดยรวมของลูกพลับและแต่งให้เป็นรูปทรงกระสุนปืนใหญ่ที่เป็นลักษณะเฉพาะของ "ลูกพลับแห้งโทยามะ" ไปพร้อมๆ กัน ขั้นสุดท้ายจะอบแห้งด้วยถ่านหินป่นอัดก้อนเป็นการปิดท้าย โดยมีเป้าหมายให้สัดส่วนความชื้นหลังปอกเปลือกโดยรวมเหลือ 30% หรือน้อยกว่า
มีการตั้งมาตรฐาน เช่น การเกาะติดของสิ่งแปลกปลอม และอื่นๆ หรือกลิ่นแปลกปลอม และอื่นๆ, ขนาด, น้ำหนักและปริมาณบรรจุ, สี, รูปทรง, ความแข็ง และอื่นๆ เป็นเกณฑ์คัดส่งขาย
พันธุ์ "ซังจะ" ที่เป็นพันธุ์ประจำท้องถิ่นนั้น อ่อนแอต่อ "โรคแอนแทรคโนส" อย่างมาก ซึ่งโรคนี้เกิดง่ายหากดินมีส่วนผสมของไนโตรเจนมาก ทำให้เป็นพันธุ์ที่ไม่เหมาะจะเอาไปเพาะปลูกในพื้นที่อื่น ขณะเดียวกันแหล่งผลิตนี้กลับเป็นพื้นที่เหมาะสมในการผลิต เพราะเป็นดินแดงที่ไม่ได้อุดมสมบูรณ์นัก
นอกจากนี้ "ซังจะ" มีคุณสมบัติงอกขึ้นในแนวดิ่ง กิ่งหลักจะแตกจากตำแหน่งสูง ทำให้สามารถปลูกได้ต่อเนื่องในแหล่งผลิตนี้ที่เป็นพื้นที่หิมะตกมาก
เหตุผลที่ลูกพลับแห้งฝังรากลึกในพื้นที่นี้ เชื่อว่ามาจากการที่มาเอดะ โทชิสึเนะ (1594-1658) เจ้าแคว้นรุ่นที่ 3 ของแคว้นคากะ (1) ถูกใจลูกพลับแห้งที่ผลิตในฟุคุมิตสึ จึงส่งเสริมการผลิตของแหล่งผลิต
ตั้งแต่ปี 1935 ได้เริ่มจัดจำหน่ายในชื่อ "ลูกพลับแห้งโทยามะ" พร้อมกันนั้นตั้งแต่ประมาณปี 1955 เป็นต้นมา ได้มีการค้นหาสายพันธุ์ดีของ "ซังจะ" และสายพันธุ์ที่ถูกคัดเลือกนั้นเป็นเลิศด้านให้ผลใหญ่, อัตราส่วนที่เอาไปทำลูกพลับแห้งได้, คุณภาพเนื้อลูกพลับ นอกจากนี้การปรับวิทยาการผลิตลูกพลับแห้งให้เป็นมาตรฐานเดียวกันและการยกมาตรฐานให้สูงขึ้น ยังถูกวางแผนควบคู่กันด้วย
"ลูกพลับแห้งโทยามะ" ถูกส่งขายปีละประมาณ 300-400 ตัน
- แคว้นคากะ : หนึ่งในเขตการปกครองภายใต้ระบอบโชกุน ซึ่งเป็นกลไกปกครองสมัยเอโดะ เป็นพื้นที่ใหญ่ที่สุดในสมัยเอโดะ ครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของอดีตจังหวัด 3 จังหวัด ได้แก่ คากะ (ตอนใต้ของ จ.อิชิคาวะในปัจจุบัน), โนโตะ (ตอนเหนือของ จ.อิชิคาวะ), เอ็จจู (จ.โทยามะ) ตระกูลมาเอดะเป็นเจ้าแคว้นปกครองมาทุกรุ่นจนกระทั่งสิ้นยุคเอโดะ