ทะโกะโนะอุระชิราสุ (ลูกปลา)

"ทะโกะโนะอุระชิราสุ (ลูกปลา)" นั้นจับได้ในขอบทะเลของทะโกะโนะอุระ จังหวัดชิซุโอกะ ชิราสุที่ยกขึ้นบกที่ท่าเรือของทะโกะโนะอุระ, ฟูจิชิของจังหวัดนี้ มีลักษณะที่โดดเด่นคือมีความสดที่ดีและมีเนื้อใส กรุบกรอบเคี้ยวอร่อยปาก

ชิราสุดิบนั้นมีลักษณะที่เปลี่ยนสีง่ายและสูญเสียความสดจากเดิมง่ายแต่ "ทะโกะโนะอุระชิราสุ" นั้นมีความสดมาก หลังจากที่ยกขึ้นบกในตอนเช้า ด้วยกรรมวิธีการดูแลควบคุมความสดจะสามารถรักษาสภาพความใสและรสสัมผัสที่กรุบกรอบได้จนถึงตอนเย็นของวันเดียวกัน ไม่ว่าจะนำไปแช่แข็งหรือหลังจากการคลายแข็งก็ตามยังคงความกรุบกรอบของเนื้อปลาจนเกือบจะแยกไม่ออกเมื่อเทียบกับตอนเอาขึ้นบกเลยทีเดียว

ที่ร้านอาหารทะโกะโนะอุระโค เกียวเคียวโชะคุโดที่เริ่มเปิดดำเนินการตั้งแต่ปีค.ศ. 2011 นามะชิราสุด้ง (ข้าวหน้าปลาชิราสุดิบ) เป็นเมนูอาหารยอดนิยมที่สุด ระหว่างช่วงเปิดดำเนินกิจการตั้งแต่เดือนเมษายนถึงเดือนธันวาคมนั้นในแต่ละปีจะมีลูกค้ากว่า 7 หมื่นคนที่เดินทางมาเพื่อหวังจะลิ้มรสชาติความอร่อยของนามะชิราสุด้งนี้ "ทะโกะโนะอุระชิราสุ" มีรสชาติอร่อยโดยรับประทานดิบซึ่งเป็นที่ได้รับความนิยมอย่างสูง ชิราสุคามะอาเกะ (หม้อต้มแบบญี่ปุ่น) ก็เป็นที่นิยมด้วยเช่นกัน เมื่อชิราสุต้มสุก รอบๆ คอปลาจะโค้งงอ ได้มาซึ่งคามะอาเกะชิราสุที่มีรสอร่อยเข้มข้น เนื้อพองฟู เป็นรูปทรง "อักษรญี่ปุ่นตัวชิ (し) "

สภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยต่อความสดที่ดีอันเป็นคุณลักษณะพิเศษที่ยอดเยี่ยมของ "ทะโกะโนะอุระชิราสุ" นั้นก็คือกรรมวิธีการรักษาสภาพความสดที่มีพื้นฐานที่มั่นคง ชิราสุที่จับได้ในอวนจะใส่ลงในตะแกรงบนเรือทันที กรองให้สะเด็ดน้ำพร้อมๆ กับแช่ลงในน้ำแข็งจำนวนมากเป็นการรักษาความสดด้วยน้ำแข็ง จากการที่ใช้ตะแกรงทำให้กรองน้ำส่วนเกินออกไปนั้นเป็นการป้องกันชิราสุพองน้ำ ทำการรักษาความสดด้วยการแช่น้ำแข็งบนเรือพร้อมกับนำเรือกลับสู่ท่าเรือโดยเร็ว และยกขึ้นบกนำสู่ตลาดทันทีซึ่งการดำเนินขั้นตอนเช่นนี้จะช่วยรักษาความสดของชิราสุได้อย่างเหมาะสม

เขตทำการประมง "ทะโกะโนะอุระชิราสุ" นั้นตั้งอยู่ตอนเหนือสุดของอ่าวสุรุกะวัน มีความอุดมสมบูรณ์ของแร่ธาตุอาหารจากภูเขาซึ่งเกิดจากการละลายของหิมะบนฟูจิซังและเทือกเขาแอลป์ตอนใต้ไหลลงสู่ทะเล ซึ่งยังผลให้ แพลงตอนซึ่งเป็นอาหารของ "ทะโกะโนะอุระชิราสุ" นั้นเจริญเติบโตอย่างอุดมสมบูรณ์ ซึ่งได้กลายเป็นเงื่อนไขที่เอื้ออำนวยต่อการเป็นเขตทำการประมงชิราสุนี้

บริเวณรอบๆ ทะโกะโนะอุระนั้น ทำการประมงชิราสุด้วยจิบิคิอามิเรียว (อวนจับปลาที่ลากจากชายฝั่ง) มาตั้งแต่ครั้งอดีตแต่ในปีค.ศ. 1961 เมื่อท่าเรือประมงได้ก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ เรือประมงขนาดใหญ่สามารถจอดเรือที่ท่าเรือได้ ทำให้การประมงชิราสุได้เปลี่ยนมาเป็นการใช้เรือทำการจับปลา โดยปกติจะทำการจับปลาโดยวิธีการใช้เรือสองลำลากอวนซึ่งสามารถจับปลาได้จำนวนมากแต่เขตประมงของทะโกะโนะอุระนั้นมีลักษณะภูมิประเทศที่ใต้ทะเลมีความลึกอย่างรวดเร็ว จึงทำให้ไม่เหมาะสมกับการใช้วิธีการจับปลาแบบนี้ ดังนั้นจึงทำการจับปลาโดยใช้เรือลากอวนลำเดียวมาโดยตลอด ด้วยวิธีการดังกล่าวนั้นกลับกลายมาเป็นวิธีการที่ทำให้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี คือเป็นผลที่ทำให้นำชิราสุขึ้นบกได้ในสภาพที่ดีไม่มีริ้วรอยตำหนิใด