ยามาโตะชิจิมิผลิตในจูซังโคะ

"ยามาโตะชิจิมิผลิตในจูซังโคะ" นั้นเป็นหอยยามาโตะชิจิมิที่เจริญเติบโตอยู่ในทะเลสาบจูซังโคะของจังหวัดอาโอโมริที่มีสิ่งแวดล้อมที่ยอดเยี่ยมเป็นพิเศษกว่าที่อื่นทั่วประเทศที่เหมาะต่อการเจริญเติบโตของหอยชิจิมิซึ่งไม่ว่าจะเป็นเงื่อนไขในเรื่องปริมาณเกลือ, ปริมาณออกซิเจนละลายน้ำ, การตกตะกอนและการวางไข่

สามารถสกัดน้ำซุปที่มีความเข้มข้นรสอร่อย คุณภาพที่สูงและยังมีการส่งออกที่มั่นคงตลอดทั้งปี เหล่านี้ทำให้ได้รับการยอมรับจากตลาดอย่างสูง โดยเฉพาะในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคม จะเป็นช่วงวางไข่ เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชิจิมิคือมีตัวใหญ่ สกัดได้น้ำซุปที่เข้มข้นกลมกล่อม อีกทั้งช่วงฤดูหนาวนั้นเนื้อจะแน่น เก็บรวมรสชาติความอร่อยไว้อย่างเต็มเปี่ยม ดำเนินการเสนอและจัดจำหน่าย "คันชิจิมิ" ด้วย

ในท้องถิ่น ได้รับการกำหนดให้เป็น "หอยประจำเมือง" ของโกะโชะกาวาระชิ, จังหวัดอาโอโมริ มีประวัติความเป็นมาที่ได้รับความรักใคร่มายาวนานในฐานะที่เป็นผลิตภัณฑ์พิเศษ นำมาใช้ปรุงอาหารต่างๆ อาทิเช่นชิจิมิราเมง, ซุปชิจิมิ, ชิจิมิผัดเนยเป็นต้น นอกจากนี้ยังถูกนำมาจำหน่ายเป็นสินค้าแปรรูปเช่นแช่แข็ง, สารสกัด, ป่นเป็นผงเป็นต้น มีความต้องการเป็นอย่างสูงทั้งจากภายในและนอกจังหวัด

การทำประมงยามาโตะชิจิมินั้นจะใช้อุปกรณ์ในการจับหอยชิจิมิที่มีขนาดตาของตาข่าย 12 mm ช้อนหอยจากใต้ทะเลสาบ ชิจิมิที่ได้จากการใช้ตาข่ายช้อนขึ้นมานั้นจะถูกนำไปเข้าเครื่องแยกหรือนำไปร่อนตาข่ายจับนั้นอย่างละเอียดพิถีพิถันด้วยวิธีการนี้ชิจิมิที่มีขนาดต่ำกว่ามาตรฐานการส่งออกนั้นจะถูกปล่อยกลับไปสู่ทะเล สามารถแยก ชิจิมิที่ตายแล้วจากการดูภายนอกและการฟังเสียงอย่างละเอียดถี่ถ้วน จะทำการคัดแยกให้ตรงตามแต่ละมาตรฐานการส่งออก

จูซังโคะ มีจุดกำเนิดที่ชิระคามิซังจิ มรดกทางธรรมชาติของโลก เป็นทะเลสาบน้ำกร่อยที่ตื้นคือมีความลึกของน้ำทะเลประมาณ 1 เมตร ตั้งอยู่ส่วนปลายสุดทางน้ำของแม่น้ำอิวะคิกาวาที่ไหลผ่านซึกะรุเฮยะและไหลลงทะเลญี่ปุ่น มีปริมาณเกลือที่เหมาะสมในการดำรงชีพได้ตลอดทั้งปีของยามาโตะชิจิมิ และมีปริมาณออกซิเจนละลายน้ำซึ่งไม่มีค่าต่ำกว่า3.5 mg/ℓ ซึ่งเป็นปริมาณที่จำเป็นต่อการดำรงชีพของชิจิมิ อัตราส่วนผสมของดินที่ด้านล่างเป็นตะกอนดินทรายที่ต่ำกว่า 50 % ซึ่งถือว่าเป็นแหล่งที่มีความเหมาะสมต่อการดำรงชีพของยามาโตะชิจิมิ

ประวัติศาสตร์อันเก่าแก่ของ "ยามาโตะชิจิมิผลิตในจูซังโคะ" นั้นตามข้อมูลจากการสำรวจผลิตภัณฑ์ทางทะเลของจังหวัดอาโอโมริในปีค.ศ. 1891 ได้มีการจดบันทึกผลที่ได้จากการประมงที่ทะเลสาบจูซังโคะ ตั้งแต่ช่วงคริสต์ทศวรรษ 1980 เป็นต้นไป ในทุกๆ ปีผลจากการสำรวจปริมาณทรัพยากรที่จัดทำขึ้นโดยหน่วยงานการวิจัยนั้นจะนำมาเป็นพื้นฐานในการพิจารณาถึงข้อจำกัดในการปฏิบัติงานอาทิเช่นช่วงเวลาปฏิบัติงาน, เขตพื้นที่, ปริมาณสัตว์ทะเลที่จับได้ นอกจากนี้ช่วงเวลาห้ามทำการจับและช่วงที่ทะเลสาบแข็งเป็นน้ำแข็งในฤดูหนาวก็เช่นกัน ยามาโตะชิจิมิที่จับได้ในฤดูจับนั้น จะทำการขนถ่ายไปยังพื้นที่ควบคุมดูแลส่วนบุคคล และทำการเพาะเลี้ยงให้เจริญเติบโต ซึ่งทำให้สามารถทำการส่งออกได้อย่างมั่นคงตลอดทั้งปี