โทคะจิคาวะนิชินากาอิโมะ

"โทคะจิคาวะนิชินากาอิโมะ" ทำการผลิตอยู่ในเขตโทคะจิของฮอกไกโด เป็นพันธุ์ "ยามาโตะอิโมะ" ชนิดหนึ่งที่มีลักษณะโดยดูจากภายนอกคล้ายแจกันที่มีความยาวสั้นๆ ลักษณะทั้งผิวและเนื้อมีสีขาว จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลยากซึ่งถือเป็นลักษณะเด่น อีกทั้งมีความกรอบเมื่อเคี้ยว เมื่อขูดทำเป็นโทโรโระจะมีความเหนียวหนืดมาก

ความขาวซึ่งถ้าวัดความสว่างของเปลือกนอกและหน้าตัดของส่วนที่ใช้รับประทานด้วยเครื่องวัดเมื่อเปรียบเทียบกับนากาอิโมะที่ผลิตที่อื่นแล้วจะเห็นได้ว่า "โทคะจิคาวะนิชินากาอิโมะ" มีความขาวอย่างมาก อีกทั้งลักษณะความเหนียวหนืดมากของโทโรโระและความกรอบของส่วนที่นำมารับประทานนั้น ก็เนื่องมาจากการที่มีส่วนประกอบของน้ำน้อยมากถึง 83.1% มีปริมาณแป้งสตาร์ช (starch) ผสมอยู่มาก 12g ต่อจำนวน 100g นั่นเอง

เมล็ดพันธุ์ (เมล็ดพันธุ์ของมัน) ของ "โทคะจิคาวะนิชินากาอิโมะ" นั้นมีความเหมาะสมที่จะทำการเพาะปลูกในสิ่งแวดล้อมของเขตนี้ เพื่อให้ได้มาซึ่งลักษณะเฉพาะทั้งรูปร่าง, สีและสัมผัสที่ได้จากการรับประทานนั้น จึงได้มีการคัดเลือกและเพาะเลี้ยงเมล็ดพันธุ์ซ้ำแล้วซ้ำอีกให้ได้มาซึ่งเมล็ดพันธุ์ที่ยอดเยี่ยม ในส่วนของการเก็บเกี่ยว เพื่อเป็นการป้องกันการเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลและลดปริมาณด่าง วันเริ่มทำการเก็บเกี่ยวจึงจะถูกกำหนดขึ้นในทุกๆ ปี นากาอิโมะที่ได้รับการเก็บเกี่ยวแล้ว เพื่อรักษาความชื้นและกันกระแทกเพื่อรักษาผิวขาวภายนอก นากาอิโมะที่เก็บเกี่ยวมาจะบรรจุกล่องที่อัดเศษขี้เลื่อยไว้ หรือหุ้มแยกชิ้นด้วยแผ่นฟิล์มบางโดยใช้กระบวนการกดทับพิเศษแล้วค่อยบรรจุกล่อง จากนั้นจึงส่งขาย

สภาพภูมิอากาศของเขตโทคะจิซึ่งเป็นแหล่งทำการผลิตนั้นมีลักษณะเด่นคือมีอากาศเย็น, มีเวลาของแสงแดดส่องในตอนกลางวันของฤดูร้อนที่นานและ อุณหภูมิระหว่างตอนกลางวันกับตอนกลางคืนมีความแตกต่างกันมาก ด้วยเหตุนี้ ทำให้นากาอิโมะมีการเจริญเติบโตอย่างช้าๆ มีปริมาณแป้งสตาร์ช (starch) ผสมเป็นส่วนประกอบอยู่มาก อีกทั้งทำให้ลดปริมาณการก่อตัวของสารโพลีฟีนอลซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลอ่อน ซึ่งสามารถกล่าวได้ว่าเหล่านี้เป็นตัวที่ช่วยทำให้นากาอิโมะมีผิวขาวและมีลักษณะเนื้อที่กรอบ ดินในเขตนี้มีชั้นขี้เถ้าที่เกิดจากภูเขาไฟระเบิดในบริเวณรอบๆ พื้นที่ที่เป็นแอ่งชิโคะซึ มีการระบายน้ำที่ดี กล่าวได้ว่ามีความเหมาะสมต่อการคงสภาพที่มีลักษณะคล้ายรูปแจกันสั้นๆ นั้น

"โทคะจิคาวะนิชินากาอิโมะ" นั้นได้เริ่มขึ้นพร้อมกับการก่อตั้ง "สหกรณ์ผักคาวะนิชิ" ในปีค.ศ. 1971 หลังจากนั้นในการที่เป็นผลิตภัณฑ์พิเศษของท้องถิ่นที่ตลาดมีความต้องการเพิ่มสูงขึ้น ตั้งแต่ประมาณปีค.ศ. 1985 การผลิตในพื้นที่โทคะจิก็ได้ขยายไปในวงกว้างทั่วพื้นที่

ในปีค.ศ 1991 ปริมาณการผลิตมีมากเกิน 10,000 ตัน ในปีถัดไปได้มีการจัดเตรียมสถานที่คัดเลือกและโกดังจัดเก็บผลิตภัณฑ์ เพื่อเป็นการรักษาคุณภาพและความมั่นคงในการส่งออก ตั้งแต่ช่วงนี้ได้มีลูกค้าจากต่างประเทศเพิ่มมากขึ้นเช่นกัน ตั้งแต่ปีค.ศ. 1999 ก็ได้เริ่มทำการส่งออกไปต่างประเทศโดยเริ่มจากประเทศไต้หวันและขยายไปยังเขตเอเชียตะวันออก เนื่องจากมีสีผิวที่ขาวและรสอร่อยกว่าแหล่งทำการผลิตอื่นๆ จึงเป็นที่นิยมอย่างสูงโดยเฉพาะกลุ่มคนที่มีฐานะดี