มิวะโซเมง

โซเมงเป็นอาหารประเภทเส้นที่บริโภคในญี่ปุ่นมาตั้งแต่อดีตกาล ทำจากแป้งข้าวสาลีนำมานวดและดึงเป็นเส้นขนาดเล็กๆ ซึ่งเป็นลักษณะเด่นของโซเมง มักจะรับประทานแบบหมี่เย็นในช่วงฤดูร้อนเมื่อต้องการความรู้สึกเย็นๆ ให้ร่างกาย

"มิวะโซเมง" ทำการผลิตอยู่ในมิวะซึ่งเป็นต้นกำเนิดของโซเมงที่ใช้มือดึงเส้น ที่มานั้นเป็นโซเมงที่มีความเก่าแก่ดั้งเดิมย้อนอดีตไปถึงสมัยนารา มีความเหนียวและมีลักษณะที่ยืดหยุ่นดีเยี่ยม เส้นนั้นมีขนาดเล็กมากซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์ของโซเมง มีความอร่อยที่ได้รับการยอมรับเป็นอย่างสูง ทุกๆ ปีจะถูกนำไป มอบให้แก่สำนักพระราชวัง

การทำโซเมงที่เมืองมิวะนั้น กล่าวกันว่าเมื่อประมาณ 1300 ปีก่อน ได้เริ่มทำขึ้นที่โอมิวะจินจะที่เป็นศาลเจ้าเก่าแก่ที่สุดของญี่ปุ่นเพื่อเป็นการ ช่วยเหลือบรรเทาทุกข์แก่ประชาชนที่ทุกข์ทรมานเนื่องจากขาดแคลนอาหารและโรคระบาด

กรรมวิธีการผลิต "มิวะโซเมง" นั้นเนื่องจากที่เป็นกรรมวิธีการผลิตดั้งเดิมในการทำเส้นให้มีขนาดเล็กที่สุดและมีความเหนียวนุ่ม ขนาดความเล็กของเส้นนั้นอยู่ในระดับเกรดสูงสุด ในปริมาณ 10 g จะทำเส้นได้ถึงกว่า 95 เส้น

เริ่มจากการทำแป้งโดยการนำแป้งข้าวสาลีมาผสมกับเกลือและน้ำนวดให้เข้ากัน ใช้แรงกดพร้อมกับยืดเส้นให้เรียบแบน ขั้นตอนการใช้แรงกดยืดเส้นนี้จะทำให้กลูเทนที่เป็นสารประกอบโปรตีนในข้าวสาลีสร้างโครงสร้างเส้นใย และพื้นฐานของเส้นใยของเส้นโซเมงจะถูกสร้างขึ้นเป็นรูปร่าง บิดเส้นที่หมักได้ที่แล้ว ทาด้วยน้ำมันพืชสำหรับบริโภคไปพร้อมๆ กับยืดเส้นโซเมงให้เล็กทำเป็นเชือกเส้นโซเมง แล้วบิดเกลียวที่เชือกเส้นโซเมงที่หมักได้ที่แล้วอีก และทำกรรมวิธียืดเส้นให้เล็กยิ่งขึ้นนี้ซ้ำหลายๆ ครั้ง ขั้นตอนสุดท้ายคืออบแห้งให้มีอัตราส่วนของน้ำที่ต่ำลงถึงต่ำกว่า 13.5 % แล้วจึงตัดเส้นทำการปรับความยาวของเส้น

มีบันทึกอยู่ใน "โคะจิคิ" และ "โชโซอินมนโจะ" (ประมาณปีค.ศ. 750) ซึ่งเป็นเอกสารทางประวัติศาสตร์อันเก่าแก่โบราณของญี่ปุ่นซึ่งได้กล่าวถึงโซเมงได้ถูกนำมาเป็นอาหารเรียบร้อยแล้ว และในเอกสารของปีค.ศ. 1754 ได้มีการบันทึกถึงความมีชื่อเสียงของมิวะโซเมงที่ว่า "ยามาโตะมิวะโซเมงเป็นของมีชื่อมีเส้นที่เล็กราวกับเส้นด้าย และมีสีขาวดั่งหิมะ ถึงต้มก็ไม่อืดตัว โซเมงของที่อื่นๆ นั้นไม่สามารถเทียบได้" ในปัจจุบันมีการนำเครื่องจักรมาใช้อย่างกว้างขวาง เมื่อเปรียบเทียบกับเมื่อก่อนจะเห็นว่าขั้นตอนการทำโดยใช้มือนั้นลดน้อยลงแต่ก็ไม่ได้ทำให้รสชาติที่มีแต่ดั้งเดิมนั้นสูญหายไป ยังคงรักษากรรมวิธีการยืดเส้นด้วยมือแบบดั้งเดิมไว้อย่างต่อเนื่อง ที่มิวะ ในวันที่ 5 เดือนกุมภาพันธ์ของทุกปี ผู้ที่เกี่ยวข้องของเขตที่ทำการผลิตโซเมงโดยยืดเส้นด้วยมือจากทั่วทั้งประเทศจะมาร่วมประชุมกัน ในฐานะที่เป็นงานประเพณีดั้งเดิม ที่ศาลเจ้าโอมิวะจินจะมีการจัดการทำนายราคาตามท้องตลาดโซเมงของในปีนั้นๆ ซึ่งเป็นพิธีกรรมของชินโตเรียกว่า "โบะคุโจไซ" เป็นการแสดงถึงว่ามิวะเป็นแหล่งที่เป็นต้นกำเนิดแห่งเรื่องราวของโซเมง