จูทาโร่ ส้มจากนิชิอุระ

"จูทาโร่ ส้มจากนิชิอุระ" คือส้มที่มีช่องว่างระหว่างเปลือกกับเนื้อส้มน้อย ขนาดเล็กกว่า เปลือกบางกว่าพันธุ์อาโอชิมะอุนชู ⁽¹⁾ ลักษณะเด่นคือ เมื่อเทียบกับอาโอชิมะอุนชูแล้วมีปริมาณน้ำตาลกับความเป็นกรดมากกว่า รสเข้มกว่า และเมื่อเทียบกับส้มทั่วไปแล้วมีรสชาติที่สมดุลระหว่างน้ำตาล (ความหวาน) กับกรดซิติก (ความเป็นกรด)
　ช่วงที่ส้มจากแหล่งผลิตอื่นส่งขายน้อยจะเป็นช่วงที่ส้มชนิดนี้ส่งขายในปริมาณสูงสุด จึงทำให้ถูกซื้อขายในราคาสูงกว่า 40% เมื่อเทียบกับส้มอาโอชิมะอุนชูที่กระจายทั่วประเทศในช่วงเวลาเดียวกัน

"จูทาโร่ ส้มจากนิชิอุระ" ใช้สายพันธุ์ "จูทาโร่อุนชู" ในการปลูก
　การเพาะปลูกทำในแหล่งผลิต หลังเก็บเกี่ยวแล้วจะนำไปเก็บรักษาในสถานที่มืดเย็นที่อากาศถ่ายเทสะดวก เมื่อพ้นช่วงเก็บรักษา 7 วันหรือมากกว่านั้น ก็จะส่งขาย แต่ในช่วงหลังเก็บเกี่ยวจนก่อนส่งขาย หากมีส้มที่สุกงอมเกินไป ก็สามารถส่งขายสำหรับนำไปแปรรูปได้แม้จะยังเก็บรักษาไม่ครบ 7 วัน

พื้นที่ส่วนใหญ่ของแหล่งผลิตตั้งอยู่บนทางลาดลงทิศเหนือที่มองข้ามอ่าวสึรุกะไปเห็นภูเขาฟุจิได้ และหันเข้าหามหาสมุทรแปซิฟิกด้วยในขณะเดียวกัน
　ดินเป็นดินเถ้าภูเขาไฟอุดมสมบูรณ์ ลักษณะพิเศษของดินชนิดนี้คือน้ำซึมผ่านและถ่ายเทอากาศได้ดี จึงทำให้พื้นที่นี้เหมาะสมสำหรับปลูกจูทาโร่อุนชูซึ่งเป็นพืชไม่แข็งแรงนัก
　จูทาโร่อุนชูถูกค้นพบในปี 1975 ที่นิชิอุระคุซึระ เมืองนุมาซึ ซึ่งเป็นการกลายพันธุ์จาก "อาโอชิมะอุนชู" ที่ปลูกกันกว้างขวางใน จ.ชิซึโอกะ และขึ้นทะเบียนสายพันธุ์เป็น "จูทาโร่อุนชู (หมายเลข 642)" ในปี 1984
　ที่นี่สร้างแหล่งผลิตให้เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาโดยแจกต้นกล้าส้มจูทาโร่อุนชูที่ได้จากการทาบกิ่งต้นแม่ให้แก่เกษตรกรผู้ผลิต นอกจากนี้ยังพยายามรักษาสายพันธุ์โดยสร้างสวนต้นแม่พันธุ์ที่ใช้ทำต้นกล้า เพื่อเตรียมพร้อมในเวลาที่ต้นแม่มีอายุมากขึ้นด้วยด้วย และยังมีวิทยาการเก็บรักษาที่มีต้นกำเนิดจากธรรมเนียมนำส้มที่เก็บรักษามาเพาะปลูกตั้งแต่โบราณ
　ในปี 2018 มีผู้ผลิต 378 ราย ปริมาณการผลิต 2,356 ตัน

1. อาโอชิมะอุนชู : ส้มที่ค้นพบใน จ.ชิซึโอกะและปลูกกันมากที่สุดใน จ.ชิซึโอกะ ลักษณะเด่นคือมีปริมาณน้ำตาลเยอะและรสชาติอร่อย ช่วงเวลาส่งขายคือประมาณเดือน ธ.ค.-มี.ค. ปีถัดไป